Nastroje inwestorów na światowych rynkach, decyzje banków centralnych i lokalnie wprowadzane nowe podatki będą mieć wpływ na notowania złotego w najbliższych miesiącach. Większość negatywnych czynników została już uwzględniona w cenach.

Niskie ceny surowców i niepokój związany z tempem rozwoju chińskiej gospodarki powodują niepewność inwestorów. Kluczową kwestią jest kondycja Państwa Środka – nawet oficjalne dane nie napawają optymizmem, a rynek podejrzewa, że rzeczywiste wskaźniki są gorsze. Dlatego najważniejszym czynnikiem będzie polityka największych banków centralnych, zwłaszcza Europejskiego Banku Centralnego i Fedu.

Odgórnie sterowana redystrybucja pieniędzy, podatki nakładane na banki czy licencjonowanie działalności gospodarczej w niektórych dziedzinach to zdaniem Janusza Korwin-Mikkego, lidera partii KORWiN, ingerowanie rządu w gospodarkę, które należałoby wyeliminować. Receptą na rozkwit gospodarczy jest według niego zniesienie podatków dochodowych i składek na ZUS, zaniechanie kontroli państwa nad inwestycjami prywatnych firm i obywateli oraz uwolnienie rynku bankowego.

Wiele wskazuje na to, że złoto znów może powrócić do łask inwestorów. Od początku roku podrożało już o niemal 17 proc. Chętni na nie są nie tylko inwestorzy. Z ostatnich informacji Światowej Rady Złota wynika, że banki centralne w 2015 r. zwiększyły swoje rezerwy złota o niemal 590 ton. Najwięcej dokupiły Rosja i Chiny.

Po fatalnych wynikach IV kwartału akcje największych koncernów paliwowych z amerykańskiej giełdy potaniały. Spółki te mogą się stać dobrą okazją inwestycyjną, o ile spełnią się nadzieje na porozumienie państw wydobywających ropę naftową w celu ograniczenia produkcji i cena surowca pójdzie w górę. Z kolei sektor technologiczny wciąż jest w cenie.

Ryzyko polityczne, w tym nieznany ostateczny kształt ustawy frankowej i sceptyczny stosunek rządzących do polskiej giełdy dystansują międzynarodowych inwestorów od GPW – uważa Łukasz Rozbicki, analityk MM Prime TFI. Dodaje jednak, że słaby złoty powinien w dalszym ciągu wspierać spółki eksportujące, a branże budowlana i deweloperska mają przed sobą korzystne perspektywy.

Prezydencki projekt ustawy o frankowiczach zakładający przewalutowanie rat kredytu hipotecznego może kosztować banki nawet kilkadziesiąt miliardów złotych – ocenia Jakub Borowski, główny ekonomista banku Crédit Agricole. Komisja Nadzoru Finansowego ocenia teraz potencjalne skutki. W efekcie banki mogą zmniejszyć akcję kredytową. Ekspert zaznacza, że ustawa ze względu na przysporzenie majątkowe budzi wątpliwości konstytucyjne.

Sektor bankowo-finansowy w USA jest w dobrej kondycji i mimo że po oczekiwanych podwyżkach stóp procentowych jego wyniki się pogorszą, pozostanie atrakcyjny. Coraz silniejszy dolar sprawia również, że będzie szukał w tym roku ciekawych miejsc do inwestowania. Jednym z nich może być Polska – uważa Andrzej Kurnicki, kierownik Katedry Finansów i Bankowości Uczelni Łazarskiego. To może oznaczać szanse dla absolwentów polskich uczelni na dobrą pracę dla korporacji z USA.

Rynek obligacji korporacyjnych rozwija się od 2006 roku w tempie 30 proc. rocznie. Ma szansę na coraz większy rozwój. Zdaniem Mirosława Dudzińskiego, dyrektora regionalnego Fitch Ratings, polski rynek obligacji nieskarbowych nadal jest bardzo młody na tle innych krajów zachodnich, ale ma szansę na sukces.

Podniesienie minimalnego wkładu własnego do 15 proc. może, wpłynąć na zmniejszenie popytu na mieszkania, ale nie musi. Część banków może umożliwić uzyskanie kredytu z 10-proc. wkładem pod warunkiem zastosowania dodatkowych zabezpieczeń w postaci blokady oszczędności lub ubezpieczenia brakującej części wkładu. KNF podkreśla, że tylko 10 proc. musi być w gotówce.

Wprowadzenie ustawy o pomocy frankowiczom w takiej postaci, jaką zaproponowała Kancelaria Prezydenta, jest mało realne – uważa Kamil Stolarski z Haitong Banku. Projekt zakłada, że bank poniósłby 70 proc. kosztów przewalutowania, a kredytobiorca mógłby zrezygnować ze spłaty kredytu, oddając bankowi swoją nieruchomość. Zdaniem analityka ustawa bardzo niekorzystnie wpłynęłaby na gospodarkę, a Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową szacuje jej koszt na 13,6 mld zł.

Po III kwartale 2015 r. liczba rachunków umożliwiających klientom korzystanie z bankowości przez internet przekroczyła poziom 30 mln - wynika z raportu NetB@nk, przygotowanego przez Związek Banków Polskich.

To nie jest dobry czas dla polskiego sektora finansowego – ocenia Kamil Stolarski z Haitong Banku. Ryzyko polityczne, projekt ustawy o podatku bankowym i wymiana kluczowych menadżerów nie służą ich dobrej wycenie na giełdzie. Pomóc mogliby zagraniczni inwestorzy, ale ci raczej na polską giełdę szybko nie wrócą.

Wartość kredytów w Polsce dla sektora niefinansowego po pierwszym półroczu wynosiła 939 mld zł. Dług sektor prywatnego to blisko 75 proc. PKB, czyli dużo poniżej granica ryzyka ustalonej przez Komisję Europejską (133 proc.). Bardziej zadłużeni są konsumenci niż przedsiębiorcy i to oni mają częściej problemy ze spłatą zobowiązań. Odsetek złych kredytów nie jest jednak wysoki.

Nadzór finansowy w Polsce powinien być bardziej aktywny, zarówno w kraju, jak i w Unii Europejskiej – uważa Cezary Mech, prezes zarządu Agencji Ratingu Społecznego, główny autor ustawy o powołaniu KNF. Ekonomista chce, by KNF w większym stopniu zajmowała się ochroną klientów niż instytucji finansowych oraz by sprzyjała finansowaniu przez rynek gospodarki. Nadzór powinien też jego zdaniem w większym stopniu uczestniczyć w regulowaniu sytuacji kredytobiorców we frankach.

Około 9 mln ton żywności każdego roku trafia na wysypiska śmieci. Ponad 6 mln ton marnuje się w procesie produkcji, a za wyrzucanie 2 mln ton odpowiadają konsumenci. Przyznaje się do tego 60 proc. społeczeństwa. Eksperci podkreślają, że dużo żywności wyrzucana jest przez dzieci w szkołach – robi to trzech na czterech uczniów. Skala marnotrawstwa może być ograniczona przez mądre planowanie zakupów, odpowiednie przechowywanie produktów i przygotowywanie posiłków.

Notowania banków na warszawskiej giełdzie pokazują wyraźnie, że inwestorzy nie spodziewają się tam wysokich zysków. Powodem są rekordowo niskie stopy procentowe, słaby wzrost popytu na kredyt oraz zwiększone ryzyko polityczne. To dlatego banki oferują coraz więcej dodatkowych produktów do kredytów, rachunków oszczędnościowych czy inwestycyjnych. Akcje tych instytucji, które sprawnie pozyskują przychody z prowizji, mogą być atrakcyjną lokatą kapitału.

Dla dużych spółek na polskiej giełdzie wkrótce mogą nastać lepsze czasy. Analitycy oceniają, że np. kosztowne pomysły polityków dotyczące sektora bankowego mogą po wyborach zostać złagodzone. Koniunkturze w Polsce sprzyjają też inwestycje z budżetu Unii Europejskiej oraz możliwe odbicie światowych cen surowców. Natomiast wciąż niepewny jest los dużych spółek energetycznych.

Na wyniki sektora bankowego w nadchodzącym roku mogą wpłynąć jedynie niespodziewane decyzje polityczne – twierdzi Jacek Chwedoruk z warszawskiego biura Rothschilda. Mogą być to przede wszystkim dodatkowe obciążenia podatkowe dla sektora oraz ewentualne koszty przewalutowania kredytów we frankach. Zagrożone są również banki państwowe, które zachęcane są przez państwo do pomocy w ryzykownej restrukturyzacji górnictwa.

Inwestorzy mają w Polsce problem z korzystnym ulokowaniem swoich pieniędzy. Bankowe lokaty są bardzo nisko oprocentowane, a akcje spółek tanieją zarówno w Warszawie, jak i na świecie. Analitycy radzą jednak, by przygotowywać się do inwestycji w papiery wartościowe. Tuż po wyborach polskie spółki powinny zacząć odrabiać straty.