Taylor Swift Człowiekiem Roku magazynu "Time"

W Polsce nie czujemy do końca fenomenu tej artystki. W USA jest szaleństwo. Większość piosenek pisze sama i teksty dotyczą jej życia. Śpiewa o swoich przeżyciach i bardziej trafia do serc Amerykanów niż do naszych. Dla nas to tylko popowe plumkanie do kotleta w Zetkach i RMFach.

Serio? Jakiego fenomenu? Przecież te jej teksty są tak miałkie i wtórne, więcej, infantylne, że w latach 90., to ona by nawet w mainstreamie zaginęła. To nie jest żadna artystka, ale produkt wypuszczony taśmociągiem internetowym, w którym nawet z największej miernoty dobrze opłacani marketingowcy są w stanie zrobić nietuzinkową osobowość i gwiazdę. Ona nawet nie stała obok Jacksona, Presleya czy Madonny, zarówno jeśli chodzi i muzykę, jak i teksty. Sorry, ale bredzisz.

W Polsce nie czujemy do końca fenomenu tej artystki. W USA jest szaleństwo. Większość piosenek pisze sama i teksty dotyczą jej życia. Śpiewa o swoich przeżyciach i bardziej trafia do serc Amerykanów niż do naszych. Dla nas to tylko popowe plumkanie do kotleta w Zetkach i RMFach.

Feno...czego? xD Poza tym jakie przeżycia może mieć osoba oderwana od rzeczywistości, siedząca w bańce bogactwa i sławy? Może na początku kariery, ale dziś w warstwie lirycznej prezentuje miałkie banały, komunały, głównie o nietrafionych wyborach sercowych albo całkiem o niczym. Choć też trudno się dziwić, że trafia to do niezbyt ambitnej grupy amerykańskich odbiorców. Z zewnątrz produkt wytwórni, w całości opłacany szerokim strumieniem kasy. Bez nachalnej promocji już dawno by nie istniała.

Świat ogłupiał do końca...