Wielki Splendor 2002 - laureaci

Dnia 9 XII 2002 przyznana została już po raz piętnasty nagroda Teatru Polskiego Radia "Wielki Splendor". Tegorocznym laureatem jest Krzysztof Wakuliński. Nagrodę wręczył Andrzej Siezieniewski – Prezes Zarządu Polskiego Radia S.A.

"Wielki Splendor" - przyznawany przez Zespół Artystyczny Teatru PR - jest dowodem uznania za wybitne kreacje w słuchowiskach oraz twórczy wkład na rzecz rozwoju i umacniania rangi radia artystycznego w Polsce.

"Wielki Splendor Honorowy" - nagrodę za reżyserię i pisarstwo dla radia otrzymał w tym roku Henryk Bardijewski.

KRZYSZTOF WAKULIŃSKI (ur. w 1949 r. w Warszawie), aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, wchodził w skład zespołów aktorskich teatrów warszawskich: Teatr Ludowy, Teatr Narodowy, Teatr Współczesny, Teatr Powszechny, Teatr Dramatyczny, od roku 1997 ponownie Teatr Narodowy.

Współpracę z Polskim Radiem podjął bezpośrednio po uzyskaniu dyplomu aktorskiego. Występuje w repertuarze klasycznym i współczesnym, a także jako interpretator poezji i prozy. Jest laureatem Złotego Mikrofonu (nagrody przyznawanej przez Polskie Radio). W 1988 roku otrzymał Nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji za wybitne kreacje aktorskie w repertuarze Teatru PR, a w szczególności za rolę Jana w „Fantazym” Słowackiego w reżyserii Henryka Rozena oraz indywidualne solowe interpretacje współczesnej prozy i poezji polskiej. W ostatnim dziesięcioleciu dorobek radiowy Krzysztofa Wakulińskiego wzbogacił się o niezapomniane kreacje w najambitniejszych propozycjach repertuarowych teatru radiowego, do jakich należą niewątpliwie: misterium Oskara Miłosza „ Miguel Manara” w reżyserii Janusza Kukuły i „ Faust” J.W. Goethego w reżyserii Waldemara Modestowicza (Krzysztof Wakuliński zagrał Mefistofelesa). Wybitną kreację komediową stworzył w „Zielonym Gilu” Tirso di Moliny w reżyserii Wojciecha Markiewicza.

HENRYK BARDIJEWSKI (ur. 1932 r. w Częstochowie), pisarz, autor opowiadań, powieści, dramatów oraz słuchowisk, debiutował w prasie w 1952 r. Od 1957 r. pracował w dziale literackim Polskiego Radia, w latach 1971-75 był kierownikiem Redakcji Słuchowisk Oryginalnych. W 1971 r. otrzymał nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji w dziedzinie dramaturgii radiowej i utworów satyrycznych, także później nagradzany wielokrotnie za twórczość radiową. W okresie 1974-76 należał do komitetu redakcyjnego kwartalnika „Teatr Polskiego Radia”. Utwory radiowe wchodzą w skład retrospektywnych tomów „ Dramaty” (1981) i „Pangea. Małe dramaty i słuchowiska” (1984 r. dwa tomy). Słuchowiska Henryka Bardijewskiego reprezento-wały polską radiofonię na międzynarodowych festiwalach sztuki radiowej („Guwernantki” w reżyserii Wojciecha Markiewicza w konkursie Prix Italia`93) i na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej - „Dwa Teatry Sopot 2001” („Dworzanie” w reżyserii Andrzeja Zakrzewskiego). Jest laureatem wielu konkursów na słuchowisko (ostatnio nagroda w konkursie na słuchowisko-komedię współczesną – „ Znajomość na lepsze czasy”).

Prawie każdy rok przynosi co najmniej jedną premierę nowego słuchowiska Henryka Bardijewskiego (ostatnio w Programie 1 PR „Zdrowy z urojenia” w reżyserii Janusza Kukuły).

Do tej pory „Wielkim Splendorem” uhonorowani zostali:

Bronisław Pawlik (1988), Zofia Rysiówna (1989), Zbigniew Zapasiewicz (1990), Gustaw Holoubek (1991), Krzysztof Kowalewski (1992), Irena Kwiatkowska (1993), Aleksander Bardini (1994), Joanna Jędryka (1995), Franciszek Pieczka (1996), Anna Seniuk (1997), Krzysztof Gosztyła (1998), Grażyna Barszczewska (1999), Adam Ferency (2000) i Stanisława Celińska (2001).

Dotychczasowi laureaci Honorowego Wielkiego Splendora to: Zbigniew Kopalko (1992), Juliusz Owidzki (1994), Andrzej Mularczyk (1996) i Andrzej Zakrzewski (2001).